Mülteci kadınlar KADAV atölyelerinde: “Gücünü gör”

Ayrımcılığa ve şiddete uğrayan kadınların destek ve dayanışma mekanizmalarına ulaşımına rehberlik eden KADAV, dezavantajlı mülteci kadınlar için İstanbul Küçükçekmece’deki yerlerinde atölyeler düzenliyor.

Maruz kaldıkları nefret söylemleri sebebiyle ‘görünmez’ olmak zorunda bırakıldıklarını söyleyen mülteci kadınlar, düzenlenen dayanışma ve güçlendirme atölyeleri sayesinde bir araya geliyor.

Kadınlarla Dayanışma Vakfı (KADAV), 17 Ağustos 1999’da meydana gelen depremin ardından bölgeye ulaşan kadınların ilk olarak ‘Kadınlarla Dayanışma Grubu’ adıyla kurduğu Kocaeli merkezli bir vakıf.

KADAV; göçmenlik, mahpusluk gibi sebeplerle ayrımcılık ve şiddete maruz kalan kadınlara destek-dayanışma mekanizmalarına ulaşımda da rehberlik ediyor.

2010 yılı çalışma programına, savaş nedeniyle göç etmek zorunda kalan Suriyeli kadınlar başta olmak üzere tüm uluslardan kadınlar ve LGBTİ+ları alan KADAV, mülteci kadınlara yönelik birçok güçlendirme, dayanışma ve güçlendirme atölyeleri kurdu.

“Kötüleşen koşullar bizi bu yapılanmaya yöneltti”

KADAV, kurduğu atölyelerde düzenlenen oyun ve masal etkinliklerinde mülteci kadınlarla birlikte toplumsal cinsiyet rollerini tartışıyor. Kadınların, ‘Kırmızı Başlıklı Kız’, ‘Pamuk Prenses’ gibi masallardaki ana karakterleri analiz ederek cinsiyet rollerine dair farkındalık yaratması önceliyor. Aynı zamanda ergenlik dönemindeki kız çocuklarını ve kendi ergenlik dönemlerindeki deneyimlerini paylaşıyorlar.

KADAV Yönetim Kurulu Üyesi İnci Bacacı, düzenlenen atölyelere ilişkin şu bilgileri veriyor:

“Psikolojik iyileşme ve dayanışma ilişkilerini güçlendirme amaçlı kurduğumuz üretim atölyelerimizde, aynı zamanda beceri kazanmayı da destekleyerek başladık.

“Kötüleşen ekonomik koşullar, göçmen kadınların uğradığı çoklu ayrımcılık bizi temelinde iş bulması veya gelir getirici üretim yapabilmesi için yol gösterici, mesleki eğitim veya iş kurma desteği alabilecekleri kurumlarla ilişki kurmalarını sağlayan bir yapılanmaya yöneltti. 2016 yılından beri göçmen kadınlarla da periyodik olarak ‘Dikiş ve Tasarım Atölyeleri’ne ve destekleyici danışmanlık talebini karşılamak üzere saha ofisimizdeki güçlendirme çalışmalarına devam etmekteyiz.”

* Kadınlar çocuklarıyla beraber masal atölyesinde

“Korku ve tedirginlik içindeler”

Bacacı, atölyelere katılan mülteci kadınların Türkiye’deki mülteci karşıtlığından olumsuz etkilendiğini ifade ediyor:

“Çok derin bir korku ve tedirginlik içindeler. Görünmez olmaya çalıştıklarını söylemeleri bizi en çok etkileyen söylemleri. Göçmen kadınlar kamusal alanda erkeklere göre daha çok öne çıkıyor, örneğin çocuklarının okullarında. Bu sebeple buralardaki tepkilere onlar daha çok maruz kalıyorlar.

“Dayanıştığımız bir göçmen kadın, öğretmenin ‘Yaramazlık yapanı Suriyelilerin yanına oturturum’ diye tehdit ettiği için artık çocuğunun okula gitmek istemediğini söyledi mesela. Toplu taşımalarda büyük sıkıntı yaşadıklarından, ev sahiplerinin baskısından çok yorulmuş olduklarını sık sık dile getiriyorlar. İlk öğrendikleri Türkçe kelimenin ‘Pis’ olduğunu söyleyen pek çok göçmen kadın var maalesef.

“Ancak bu durum atölyeye katılımı olumsuz etkilemiyor. Atölyelere katılımda fazla sıkıntı yaşamıyoruz, çünkü sıkıntılarını paylaşmaya ihtiyaçları var, birilerinin onları dinlemesine ihtiyaçları var. Yüz yüze yapılan atölyelerde servis imkanı sağlamaya çalışıyoruz.”

“Çok güzel geri dönüşler alıyoruz”

Atölyeler sayesinde mülteci kadınların kendilerini yalnız hissetmediğini söyleyen Bacacı, ‘Kadın kadının yurdudur’ diyerek şöyle devam ediyor:

“Kadınlarla ilişkilerimiz uzun soluklu oluyor, uzun vadede bazı problemlerin katlanarak devam ettiğini görsek de güçlendiklerini gözlemleyebiliyoruz.

“Kendi aralarında da ağlar kurmalarına, birbirlerini desteklemelerini yol açmak en güzel sonuç. Bireysel olarak da çok güzel geri dönüşler alıyoruz.

“Ama kısıtlı imkanlar, ekonomik koşullar ve ayrımcılık işimizi zorlaştırıyor. Yine de ‘Kadın Kadının Yurdudur’ şiarıyla hareket edip kadın dayanışmasını güçlendirmekten başka yol yok önümüzde.”