Kocaeli’nde kadınlar ve çocuklar belediye seçimleri için ne diyor?

Kocaeli 1 milyon 900 binlik nüfusuyla Türkiye’nin en büyük sanayi ve ticaret şehirlerinden biri. Büyükşehir Belediye Başkanlığını ise 2004 yılından beri AKP’li İbrahim Karaosmanoğlu yapıyor.

Aday yelpazesi geniş

2019 yerel seçimlerde birçok partiden aday görmek mümkün AKP, CHP, HDP, İYİ Parti, Saadet Partisi ve bağımsız adaylar…

Adayların isimleri ise şöyle;

AKP’den 2004’ten beri görev yapmış olan İbrahim Karaosmanoğlu’nun yerine Tahir Büyükakın aday gösterilirken, CHP’den Tahsin Tarhan, HDP’den Züheyla Gülüm, İYİ Parti’den Serhat Kaman, Saadet Partisi’nden Birol Aydın ve bağımsız adaylardan Reyhan Başaran Koç dikkat çeken adaylar arasında. MHP ise büyükşehir için aday çıkarmadı.

Kocaeli bu dönem 51 ilde yapılan Cumhur İttifakı’nın dışında kalan illerden biri.

2014 seçimlerini hatırlarsak eğer oyların yüzde 50,6’sı Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP), yüzde 26,2’si Cumhuriyet Halk Partisi (CHP), yüzde 14,1’i Milliyetçi Hareket Partisi (MHP),yüzde 5’i Saadet Partisi (SP), yüzde 2,5’i Halkların Demokratik Partisi (HDP) ve yüzde 0.06’sı Büyük Birlik Partisi (BBP) arasında paylaşılmıştı.

Mevcut partinin devam etmesini istemiyorum

Seçim çalışmalarını görmek, şehirdeki kadın ve gençlerle görüşmek için ilk olarak Kocaeli’nin merkezi İzmit yürüyüş yolunun başından yürümeye başlıyorum. Sağ ve sol şeritlerin ortasında sadece yayaların geçtiği yolda AKP, CHP, Saadet Partisi’nin standı ve ağaçlara asılmış bayraklar ilk etapta ilgimi çekiyor.

Yürümeye devam ediyorum, önünden geçtiğim her parti, elime bir broşür sıkıştırmaya çalışıyor. Elli metre ilerledikten sonra standı olmayan tek parti olan Türkiye Komünist Partililere (TKP) denk geliyorum. En son broşürü aldıktan sonra bankta oturmuş üç kadına yaklaşıyorum. Onlardan izin alıp sorularımı sormaya başlıyorum.

“Yaşadığınız bölgedeki yerel yönetimden beklentileriniz, şikayetleriniz nelerdir?”

Kadınlardan biri hemen “Dürüst olmalarını ve insana değer vermelerini beklerim.”

Cümlesinin devamı gelmeyince sorunun ikinci kısmını tekrar ediyorum: “Peki şikayetleriniz? Sorunların çözümü için önerileriniz var mı?”

“Onlar okumuş insanlar, onların bilmesi gerekiyor bu işe girdikleri zaman neyle karşılaşacaklarını biliyorlardı, biz çok anlattık ama olmadı böyle giderse ümidim yok mevcut partinin devam etmesini istemiyorum.”

“Belediye başkanı dört senedir bu sokağa uğramadı”

Yanlarından yavaş yavaş ayrılıp yürüyüş yolunun bir üstünde yer alan Fethiye Caddesi’ne çıkıyorum. Yürüyüş yolunda gözüme ilişen bayrak ve flamalar burada asılmamış, çarşı her zamanki haliyle akıp gidiyor.

Ara sıra uğradığım kuaför dükkanına çıkıyorum. Kuaförün çalışanı Yağmur’la konuşmak istediğimi söyleyip çalıştığı iş merkezinin önünde aynı soruları ona da yöneltiyorum.

Yağmur şu cevapları veriyor:

“İşler çok durgun, esnaf olarak çok da memnun değiliz, zamlar var ve bu durum bizi çok etkiliyor. Fethiye Caddesi çok kötü ışıklandırmalar yetersiz.”

“Ne yapılmalı sence, çözüm önerileri neler olabilir”, diyorum.

“Daha fazla adaletli olmalarını, insanları açık ya da kapalı olarak ayırmamalarını beklerim. Esnaflarla oturup halimizi, hatırımızı soran bir belediye başkanı isterdim. Dört senedir bu sokağa bir kere dahi olsun büyükşehir belediye başkanının geldiğini görmedim” diyor.

Kalabalık bir grup lise öğrencisine rastlıyorum biraz ileride. Çoğu konuşmak istemiyor ya da görüntü vermek istemediklerini söyleyip reddediyorlar. Son olarak lise üçüncü sınıf öğrencisi olduklarını söyleyen Dilara ve Şüheda konuşmayı kabul ediyor.

“Gençler için yerler yapılabilir”

Yanımızdan geçen seçim arabasının sesini bastırmaya çabalayarak sorumu yineliyorum:

“Lise öğrencisi olarak Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nden memnun musunuz?

“Hayır değiliz. Aktiviteler çok yetersiz, doğru düzgün oturabileceğimiz alanlar yok, birçok yere otopark yapılacağına biz gençler için gezebileceğimiz yerler yapılabilir.”

Lise öğrencileriyle yaşadığım sorunu diğer vatandaşlarla da yaşıyorum. Onlara kendimi tanıttıktan sonra birçoğu ya konuşmak istemiyor ya da okul kimliğimi görmek isteyip gerçekte gazetecilik okuyup okumadığıma bakmak istiyorlar. İnsanlar tedirgin. Umudumu kaybetmeyip benimle konuşmak isteyen birilerini aramaya devam ediyorum.

“Bütün kurslar dine yönelik”

Yolda yürümeye devam ederken bu haber için fotoğrafları çeken Kevok’un fakülteden arkadaşlarıyla karşılaşıyoruz bu defa. Aralarından biri yanıt veriyor; bir kadın ve üniversite öğrencisi gözüyle Kocaeli’ndeki yerel yönetime dair fikirleri şöyle:

“Belediyeden hiç memnun değilim Kocaeli’nde birçok durumu iyi olmayan aile var. Belediye onlara yönelik hiçbir yardım yapmıyor. Kadınlara yönelik kurslar olması lazım. Şu anda gerçekleşen neredeyse bütün kurslar dine yönelik, biz üniversitelere yönelik daha farklı aktiviteler yapılması lazım.”